*** CAPO 1 ***
เมื่อครั้งหนึ่งในชีวิต ฉันต้องเดินทางออกไป
หนทางยาวไกล ให้ฝันนำทางกาย
อาจมีบางทีที่ล้า ลืมตาไม่เห็นจุดหมาย
ฝันยังอีกไกล.. ให้รักนำทางใจ
โชคชะตาผลักฉันให้ล้มลง
แต่การเดินทาง สอนฉันให้อดทน
ใครบางคนกระซิบเบาๆ ผ่านลม
* อยากจะกลับไปซบ อิง.. ไหล่ ใครซักคน
หลีกไปจากชีวิต วก.. วน คนที่ลวงหลอก
เดินมาไกลจนใจ.. มันท้อ…
แค่เพียงรู้ ว่ามีใครรอ
ฉันพร้อมไปต่อ.. โอ้ว แม้ไกลเท่าไหร่
อาจเป็นเพราะยังไม่รู้ อนาคตเป็นอย่างไร
จะสวยงามเพียงใด หรือมืดมนต์แค่ไหน
ยิ่งทำให้ใจฉันกลัว ไม่กล้าก้าวเดินต่อไป
เมื่อฉันหวั่นไหวในใจ
ความหวังยังหล่อเลี้ยงวิญญาณ โอว..
โชคชะตาผลักฉันให้ล้มลง
แต่กาลเวลา สอนฉันให้อดทน
ใครบางคนกระซิบเบาๆ ผ่านลม
* อยากจะกลับไปซบ อิง.. ไหล่ ใครซักคน
หลีกไปจากชีวิต วก.. วน คนที่ลวงหลอก
เดินมาไกลจนใจ.. มันท้อ…
แค่เพียงรู้ ว่ามีใครรอ
ฉันพร้อมไปต่อ.. โอ้ว แม้ไกลเท่าไหร่
โชคชะตาผลักฉันให้ล้มลง
แต่กาลเวลา สอนฉันให้อดทน
ใครบางคนกระซิบเบาๆ ผ่านลม
* อยากจะกลับไปซบ อิง.. ไหล่ ใครซักคน
หลีกไปจากชีวิต วก.. วน คนที่ลวงหลอก
เดินมาไกลจนใจ.. มันท้อ…
แค่เพียงรู้ ว่ามีใครรอ
ฉันพร้อมไปต่อ.. โอ้ว แม้ไกลเท่าไหร่
เดินมาไกลจนใจ.. มั๊นท้อ..
แค่เพียงรู้ ว่ามีใครรอ..
ฉันพร้อมไปต่อ.. แม้ไกล..เท่าไหร่
