สาวบ้านคันสูง ชานุมาน อำนาจเจริญ
สายลมบังเอิญ เคยหอบผู้บ่าว มาเว้าคำฮัก
ที่ครัวอิ่มเอม ณ ริมฝั่งโขง น้องจำแม่นคัก
สาวส่วยได้ยินคำฮัก จากปากผู้บ่าวบ้านไกล
บอกแล้วกะไป
กะมีแต่ไลน์ มาให้ความหวัง
หอมกลิ่นลาบปลาคัง
ต้องคอยซอมทาง คิดฮอดแต่อ้าย
คือมิดจี่หลี่ ลืมกันล่ะติ๊ หรือว่าจังใด๋
มื้อออกพรรษานัดไว้
สุดท้าย สุดท้าย กะกลายเป็นหมัน
ชานุมาน ถิ่นตำนานยักษ์คุ คุกเข่า
กราบปราสาทหินฝั่งลาว
บึงหม่องคุกเข่า ยังคอยเล่าขาน
แต่บ่าวบ้านไกล บอกฮักถิ่มไว้
แล้วหายไปนาน ร่องรอยคือคำเย้ยหยัน
บ่แม่นเขาเบื่อ ลาบปลาคังของเจ้าล่ะบ้อ
ลืมคำสัญญา ที่ชานุมาน อำนาจเจริญ
สายลมบังเอิญ สิหอบอ้ายมา คือเว้าบ่น้อ
งานแห่ยักษ์คุ ใกล้ฮอดล่ะเด๊ะ ต้นเดือน เม.ย.
บ่ย่านยักษ์คุหักคอ กะให้คิดพ้อ คนรอแนเด้อ
ลืมคำสัญญา ที่ชานุมาน อำนาจเจริญ
สายลมบังเอิญ สิหอบอ้ายมา คือเว้าบ่น้อ
งานแห่ยักษ์คุ ใกล้ฮอดล่ะเด๊ะ ต้นเดือน เม.ย.
บ่ย่านยักษ์คุหักคอ กะให้คิดพ้อ คนรอแนเด้อ
งานแห่ยักษ์คุ ใกล้มาล่ะเด๊ะ ต้นเดือน เม.ย.
ถ้าบ่ย่านยักษ์คุหักคอ
กะให้คิดพ้อ.. คนรอแนเด้อ
