ดูแววตาก็รู้เธอมีอะไร
แต่ฉัน คงไม่ อ่านใจ
เธอได้เหมือนเดิม..
เป็นแววตาที่ฉันเคยสัมผัส
แต่ฉัน คงไม่ อาจทำ
ให้มันเป็นเหมือนเดิม..
* เราทั้งสองจากกันเมื่อวันที่ต้องลา
เมื่อชีวิตเดินมาถึงปลายทางสุดท้าย
ต่างคนต่างเสียใจ เมื่อเราต้องไกลกัน
จากวันนั้น วันนี้ฉันยังไม่อาจลืม
** ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
แต่ก็.. รู้เธอคงไม่ย้อนมา
มีแค่ฉัน ที่นึกถึงอดีต
และเสียน้ำตา ให้กับมัน
เพราะฉันไม่เคยจะลืมมันได้เลย
เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผันฉันต้องเข้าใจ
ว่าฉันคงไม่กลับไป เป็นดังเหมือนเดิม..
มันทำให้เราเรียนรู้ในการเริ่มใหม่
และการที่ต้องเสียใจ ที่ต้องลืมเธอ..
* เราทั้งสองจากกันเมื่อวันที่ต้องลา
เมื่อชีวิตเดินมาถึงปลายทางสุดท้าย
ต่างคนต่างเสียใจ เมื่อเราต้องไกลกัน
จากวันนั้น วันนี้ฉันยังไม่อาจลืม
** ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
แต่ก็.. รู้เธอคงไม่ย้อนมา
มีแค่ฉัน ที่นึกถึงอดีต
และเสียน้ำตา ให้กับมัน
เพราะฉันไม่เคยจะลืมมันได้เลย
ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมี เธออยู่
แต่ก็ รู้..
** ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
แต่ก็.. รู้เธอคงไม่ย้อนมา
มีแค่ฉัน ที่นึกถึงอดีต
และเสียน้ำตา ให้กับมัน
เพราะฉันไม่เคยจะลืมเธอได้เลย