ในวันที่เธอมาบอก..เรื่องราวความรักของสองเรา
ว่าฉันนั้นเคยรู้สึก.. ว่ามันน้อยลงบ้างหรือเปล่า
และหากว่าเป็นอย่างนั้น ฉันก็คงจะไปจากเธอ
จะนอนก็ยังละเมอ คิดถึงเธอคนเดียวทุกวัน
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำให้เธอคิดไปอย่างนั้น
คิดมากไปนะเธอ
แต่ฉันยังทำงาน ตั้งแต่จันทร์ไปจนวันเสาร์
อาทิตย์ก็ยังมีเรา เธอว่ามันน้อยไปหรือเปล่า
หากว่าน้อยไป ฉันจะเล่าให้ฟัง
ว่ารักที่มีให้เธอ มากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า
ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์ และมวลแมลงในท้องนภา
มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด
และถ้ามันยังคงไม่พอ ให้เอาทะเลไปรวมกับเขา
ให้มีทั้งแสงและเงา ละอองดอกไม้ที่ในอากาศ
มีแค่เท่านี้ โปรดเธอพิจารณา..
ที่ฉันต้องทำงานหนัก.. ไม่เคยคิดเลยจะพักผ่อน..
จะนอนก็ไม่ได้นอน.. ไม่ได้นอน ไม่ได้นอน
แค่อยากให้เธอนั้นสบาย
เอาอะไรมาแลก ฉันก็คงไม่ยอม
ต่อให้ทำงานหนัก ไม่หลับ ไม่นอน
เอาเธอไปเขียนลงไปในกลอน
เพื่อให้เธอสบายอะไรก็ยอม
หากเธอน้อยใจ ฉันจะเล่าอีกที..
ว่ารักที่มีให้เธอ มากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า
ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์ และมวลแมลงในท้องนภา
มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด
และถ้ามันยังคงไม่พอ ให้เอาทะเลไปรวมกับเขา
ให้มีทั้งแสงและเงา ละอองดอกไม้ที่ในอากาศ
มีแค่เท่านี้ โปรดเธอพิจารณา..
อยากให้เธอช่วยพิจารณา คน ๆ นี้ที่มันธรรมดา
ที่ดันโชคดีเหลือเกิน ที่ได้เธอมาประดับประดา
ฉันอยากจะดูแลเธอให้ดี เท่าที่มีมันยังไม่พอ
อย่าน้อยใจไปเลยคนดี รูปเธอที่มีฉันก็ตั้งอยู่ที่จอ
ฉันไม่อยากให้เธอนั้นต้องมาอายใครเขา
ทำงานตั้งแต่จันทร์ยาวจนไปเสาร์
ไอ้ที่ว่าน้อยลง คงมีแต่เงินในเป๋า
สาบานให้ตาย ให้ฉันโดนไฟเผา
ถึงทะเลาะกันบ้าง ก็อดทนเนาะเธอ
สำหรับฉันเธอคือที่สุดของใจ
ตั้งใจเก็บเงินจะไปสู่ขอเธอ
ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นของใคร
ทำให้คนอื่นเห็นว่าฉันดูแลเธอได้
ถ้ามันมีเดิมพัน เรื่องรักเธอพ่าย
จะไม่มีสิ่งใดที่มาแทนเธอได้หรอก
จะรีบกลับบ้านฉันต้องการที่จะได้กอด
แต่ถ้าหากยังน้อยใจ ฉันจะเล่าอีกครั้ง
ว่ารักที่มีให้เธอ มากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า
ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์ และมวลแมลงในท้องนภา
มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด
และถ้ามันยังคงไม่พอ ให้เอาทะเลไปรวมกับเขา
ให้มีทั้งแสงและเงา ละอองดอกไม้ที่ในอากาศ
มีแค่เท่านี้ โปรดเธอพิจารณา..
