ไม่เคยอยากได้ยินคำถาม..
ที่เธอกำลังจะถามกันด้วยความห่วงใย
เธอพูดคำลา ขอเลิกกันไป แต่ใจเธอยังกังวล..
ว่าฉันจะทนได้หรือเปล่า
ถ้าต้องอยู่คนเดียวอีกครั้ง..
ทั้ง ๆ ที่ลืมไปแล้วว่าต้องทำอย่างไร
กินข้าวคนเดียว ไปไหนคนเดียว
ร้องไห้.. ก็ตัวคนเดียว
ฉันทนได้ไหมเธออยากรู้
เธอถามว่าอยู่ได้ไหม ถ้าไม่มีเธอจากนี้ไป
ถ้าฉันพูดว่าไม่ไหว เธอจะไม่ไปใช่หรือเปล่า
ถ้าฉันขอเธอให้อยู่
ถ้าฉันขอเธอให้รักกันเหมือนเก่า
อยากรู้ว่าเธอจะทำให้กันไหม
ได้โปรดอย่าเอ่ยคำถามที่ไม่ได้มาจากหัวใจ
แค่รู้สึกผิดใช่ไหม ถ้าทิ้งฉันไว้โดยไม่ลา
ฉันรู้เธอมีคนใหม่
ฉันรู้ว่าเธอเลือกเขาแล้วมากกว่า
ขอร้องไม่ต้องมาทำเป็นห่วงกัน
ถ้าจะทิ้งฉันไปอยู่ดี..
เธอต้องการจะทิ้งกัน แต่ว่าเธอทำเป็นแคร์
ตอบแบบไหนเธอก็ไป ตอบยังไงฉันก็แพ้
มันเจ็บมากกว่าเดิม มันเจ็บที่ไม่แฟร์
เหมือนเอาเกลือนั้นมาโรยซ้ำลงที่แผล
มันคือคำถาม..ที่ไม่อยากได้ยิน
จะถามเพื่ออะไร
เธอถามว่าอยู่ได้ไหม ถ้าไม่มีเธอจากนี้ไป
ถ้าฉันพูดว่าไม่ไหว เธอจะไม่ไปใช่หรือเปล่า
ถ้าฉันขอเธอให้อยู่
ถ้าฉันขอเธอให้รักกันเหมือนเก่า
อยากรู้ว่าเธอจะทำให้กันไหม
ได้โปรดอย่าเอ่ยคำถามที่ไม่ได้มาจากหัวใจ
แค่รู้สึกผิดใช่ไหม ถ้าทิ้งฉันไว้โดยไม่ลา
ฉันรู้เธอมีคนใหม่
ฉันรู้ว่าเธอเลือกเขาแล้วมากกว่า
ขอร้องไม่ต้องมาทำเป็นห่วงกัน
ถ้าจะทิ้งฉันไปอยู่ดี..
เธอคงทิ้งกันไปอยู่ดี
ฉันรู้เธอมีคนใหม่
ฉันรู้ว่าเธอเลือกเขาแล้วมากกว่า
ขอร้องไม่ต้องมาทำเป็นห่วงกัน
ถ้าจะทิ้งฉันไปอยู่ดี
ที่รักไม่ต้องมาทำดีตอนนี้
ตอนที่จะไปจากฉัน
