แม้ว่าตัวอยู่ไกล
แต่ว่าดวงใจอยู่ใกล้เธอ
แม้ต้องห่างกันไป
ไม่นานเท่าไรก็คงได้เจอ
รอแม่กาสะลอง
แม่ดอกบัวตองปิ๊กมาเฮือน
นานเต้าใดมันนานเต้าใด
กว่าจะมีลมหนาวปิ๊กมาเยือน
อ้ายจะบอกว่าฮัก
อีน้องเต้าดาวตี้อยู่เต็มฟ้า
ถ้าจะฮื้อนับ บะต้องมาต้า
เพราะเรื่องความฮักอ้ายมีเป็นซ้า
หากว่าเธอนั้นได้ยินให้มองไปที่แสงดาว
ค่ำคืนที่ห่างกัน เธอคิดถึงฉันหรือเปล่า
* โปรดมองมาที่ตรงนี้ในค่ำคืนนี้
ให้ใจเราได้อยู่ใกล้กัน
ดาวเหนือยังคงส่องแสง และคอยนำทาง
** หนาวกายา อุ่นโดยผ้าห่ม
หนาวใจตรม จะห่มความรักจากใคร
คิดถึงคนที่อยู่แสนไกล
หนาวเพียงใด
ให้มองไปที่ดาวเหนือ ก็เคียงกัน
ดวงเดือนยังสาดแสง
แล้วฉันท์ใดใจจึงไม่สุขสม
ความสว่างจากแสงดาว
มิอาจหยุดหนาวที่อยู่ในใจผม
ปฏิทินล้านนา ได้บอกไว้ว่า
เดือนเกี๋ยงเสียอาทิตย์กับจันทร์
แต่ใจฉันไม่มีวันเสีย
มีแต่อ่อนเพลียแค่ในบางวัน
ฉันมองไปที่ดาวเหนือ
และฉันก็เชือเธอทัศนา
จะคืนเดือนเป็งหรือว่าคืนเดือนดับ
ก่อนที่จะหลับนั่งนับดารา
ฉันอธิษฐานทุกรัตติกาล
ขออีกไม่นานเธอนั้นกลับมา
เป็นตักให้ฉันได้นอนได้หนุน
มอบความอบอุ่นให้แก่กายา
* โปรดมองมาที่ตรงนี้ในค่ำคืนนี้
ให้ใจเราได้อยู่ใกล้กัน
ดาวเหนือยังคงส่องแสง และคอยนำทาง
** หนาวกายา อุ่นโดยผ้าห่ม
หนาวใจตรม จะห่มความรักจากใคร
คิดถึงคนที่อยู่แสนไกล
หนาวเพียงใด
ให้มองไปที่ดาวเหนือ ก็เคียงกัน
เข้าสู่เหมันต์ฤดูกาล วันๆ ช่างเนิ่นนาน
ดวงตะวันได้ดับแสง
เคลื่อนเข้าสู่ยามรัติกาล
หมอกจางๆ และใจบางๆ
ฉันมองรอบตัวไม่มีใคร
มานั่งอยู่แค่เพียงลำพัง
ก็มีแต่ฉันและกองไฟ
มีกาน้ำหนึ่งอัน จิบร้อนไว้คลายหนาว
มีลมพัดเบาๆ เงาไม้ใต้แสงจันทร์
หมวกไหมพรมมันยังชุ่มไป
ด้วยสายจากไอหมอก
ฉันเชื่อว่าใจของเรา
มันไม่ได้ไกลกันหรอก
เข้าสู่เหมันต์ฤดูกาลวันๆ ช่างเนิ่นนาน
ดวงตะวันได้ดับแสง
เคลื่อนเข้าสู่ยามรัติกาล
หมอกจางๆ และใจบางๆ
ฉันมองรอบตัวไม่มีใคร
มานั่งอยู่แค่เพียงลำพัง
ก็มีแต่ฉันและกองไฟ
มีกาน้ำหนึ่งอัน จิบร้อนไว้คลายหนาว
มีลมพัดเบาๆ เงาไม้ใต้แสงจันทร์
หมวกไหมพรมมันยังชุ่มไป
ด้วยสายจากไอหมอก
ฉันเชื่อว่าใจของเรา
มันไม่ได้ไกลกันหรอก
ก็เคียงกัน
